10/06 Mezmurlar 47-50
[tr] Mezmurlar 47-50
47:1 Ey bütün uluslar, el çırpın!
Sevinç çığlıkları atın Tanrının onuruna!
2 Ne müthiştir yüce RAB,
Bütün dünyanın ulu Kralı.
3 Halkları altımıza,
Ulusları ayaklarımızın dibine serer.
4 Sevdiği Yakupun gururu olan mirasımızı
O seçti bizim için. |iSela
5 RAB Tanrı sevinç çığlıkları,
Boru sesleri arasında yükseldi.
6 Ezgiler sunun Tanrıya, ezgiler;
Ezgiler sunun Kralımıza, ezgiler!
7 Çünkü Tanrı bütün dünyanın kralıdır,
Maskil sunun! edebiyat terimi. ‹‹Didaktik şiir›› anlamına gelebilir.
8 Tanrı kutsal tahtına oturmuş,
Krallık eder uluslara.
9 Ulusların önderleri
İbrahim'in Tanrısı'nın halkıyla bir araya gelmiş;
Çünkü Tanrı'ya aittir yeryüzü kralları.
O çok yücedir.
48:1 RAB büyüktür ve yalnız O övülmeye değer
Tanrımızın kentinde, kutsal dağında.
2 Yükselir zarafetle,
Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dağı,
Safonunfş doruğu, ulu Kralın kenti.
3 Tanrı onun kalelerinde
Sağlam kule olarak gösterdi kendini.
4 Krallar toplandı,
Birlikte Siyonun üzerine yürüdüler.
5 Ama onu görünce şaşkına döndüler,
Dehşete düşüp kaçtılar.
6 Doğum sancısı tutan kadın gibi,
Bir titreme aldı onları orada.
7 Doğu rüzgarının parçaladığı ticaret gemileri gibi
Yok ettin onları.
8 Her Şeye Egemen RABbin kentinde,
Tanrımızın kentinde,
Nasıl duyduksa, öyle gördük.
Tanrı onu sonsuza dek güvenlik içinde tutacak. |iSela
9 Ey Tanrı, tapınağında,
Ne kadar vefalı olduğunu düşünüyoruz.
10 Adın gibi, ey Tanrı, övgün de
Dünyanın dört bucağına varıyor.
Sağ elin zafer dolu.
11 Sevinsin Siyon Dağı,
Coşsun Yahuda beldeleri
Senin yargılarınla!
12 Siyonun çevresini gezip dolanın,
Kulelerini sayın,
13 Surlarına dikkatle bakın,
Kalelerini yoklayın ki,
Gelecek kuşağa anlatasınız:
14 Bu Tanrı sonsuza dek bizim Tanrımız olacak,
Bize hep yol gösterecektir.
49:1 Ey bütün halklar, dinleyin!
Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
2 Halk çocukları, bey çocukları,
Zenginler, yoksullar!
3 Bilgelik dökülecek ağzımdan,
Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
4 Kulak vereceğim özdeyişlere,
Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
5 Niçin korkayım kötü günlerde
Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
6 Onlar varlıklarına güvenir,
Büyük servetleriyle böbürlenirler.
7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez,
Tanrıya fidye veremez.
8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür,
Kimse ödemeye yeltenmemeli.
9 Böyle olmasa,
Sonsuza dek yaşar insan,
Mezar yüzü görmez.
10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü,
Aptallarla budalaların yok olduğunu.
Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
11 Mezarları, sonsuza dek evleri,
Kuşaklar boyu konutları olacak,
Topraklarına kendi adlarını verseler bile. evleri, kuşaklar boyu konutları olacak››, Masoretik metin ‹‹ ‹Evlerimiz sonsuza dek kalacak› diye düşünüyorlar››.
12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
13 Budalaların yolu,
Onların sözünü onaylayanların sonu budur. |iSela
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler,
Ölüm güdecek onları.
Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak,
Cesetleri çürüyecek,
Ölüler diyarı onlara konut olacak.
15 Ama Tanrı beni
Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak
Ve yanına alacak. |iSela
16 Korkma biri zenginleşirse,
Evinin görkemi artarsa.
17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez,
Görkemi onunla mezara gitmez.
18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile,
Başarılı olunca övülse bile.
19 Atalarının kuşağına katılacak,
Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
50:1 Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;
Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar
Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
2 Güzelliğin doruğu Siyondan
Parıldıyor Tanrı.
3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,
Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,
Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4 Halkını yargılamak için
Yere göğe sesleniyor:
5 ‹‹Toplayın önüme sadık kullarımı,
Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.››
6 Gökler Onun doğruluğunu duyuruyor,
Çünkü yargıç Tanrının kendisidir. |iSela
7 ‹‹Ey halkım, dinle de konuşayım,
Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:
Ben Tanrıyım, senin Tanrınım!
8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,
Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9 Ne evinden bir boğa,
Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10 Çünkü bütün orman yaratıkları,
Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11 Dağlardaki bütün kuşları korurum,
Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12 Acıksam sana söylemezdim,
Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13 Ben boğa eti yer miyim?
Ya da keçi kanı içer miyim?
14 Tanrıya şükran kurbanı sun,
Yüceler Yücesine adadığın adakları yerine getir.
15 Sıkıntılı gününde seslen bana,
Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:
‹‹Kurallarımı ezbere okumaya
Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,
Sözlerimi arkana atıyorsun.
18 Hırsız görünce onunla dost oluyor,
Zina edenlere ortak oluyorsun.
19 Ağzını kötülük için kullanıyor,
Dilini yalana koşuyorsun.
20 Oturup kardeşine karşı konuşur,
Annenin oğluna kara çalarsın.
21 Sen bunları yaptın, ben sustum,
Beni kendin gibi sandın.
Seni azarlıyorum,
Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22 ‹‹Dikkate alın bunu, ey Tanrıyı unutan sizler!
Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;
Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.››